บทที่ 45

เฟธจับมือผม “ขอบคุณนะคะที่ทำแบบนี้เพื่อเด็กๆ พวกแกรักคุณมากนะ แล้ววันนี้คุณก็ทำให้พวกแกรู้สึกเป็นคนพิเศษจริงๆ”

ผมจุมพิตที่หลังมือของเธอ “ผมเต็มใจทำให้เสมอ ที่รัก” เธอขยับเข้ามาซบอิงตลอดทางที่เหลือและในที่สุดก็เผลอหลับไปบนไหล่ของผม ผมขับรถตามจีพีเอสเข้าไปในเมืองฮาว รัฐไอดาโฮ และผ่านย่านชนบทไปยังที่อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ